دروغگویی کودکان باید با توجه به مقیاس، تکرار و زمینه‌ای که اتفاق می‌افتد، بررسی شود. اغلب دروغ‌ها در کودکان نتیجه‌ی نیازهای مختلف می‌شوند و باید با روش‌های مثبت اصلاح شوند. اما اگر دروغگویی‌ها نگران‌کننده‌تر یا مشکوک به مسائل رفتاری و روانی باشند، بهتر است به کمک متخصصین روانشناسی یا مشاوره خانواده نیازی داشته باشید.
فرزندان خردسال ممکن است افسردگی والدین را به‌طور کامل درک نکنند، اما ارتباط با آن‌ها و توضیح مختصر می‌تواند کمک کند تا برخی از اثرات منفی این موضوع بر روی آن‌ها کاهش یابد. والدین نیز باید به همدلی فرزندان خود توجه کنند و درخواست کمک حمایت را از اطرافیان خود نیز به عمل آورند تا با این مشکل مقابله کنند.
رفتار بی‌ادبی و بی‌ادبانه کودکان ممکن است نشانه‌هایی از مهارت‌ها و ویژگی‌های مثبتی باشد که در مواقع مختلف اجتماعی و روابط انسانی به کار می‌آید. با توجه به مواردی که در این مقاله بیان شد، باید به طور دقیق تحلیل شود که رفتار بی‌ادبانه کودکان چه نوع پیامی را به ما منتقل می‌کند و چگونه می‌توانیم در مسیر رشد و توسعه این کودکان همراهی کنیم.
تنبیه به تنهایی ممکن است نتواند رفتار بد کودکان را به‌طور دائمی تغییر دهد. به جای تمرکز بر تنبیه، از رویکردهای جایگزین مثل تقویت مثبت، تعامل موثر، مدیریت هیجانات و ارتقاء مهارت‌های اجتماعی برای مدیریت رفتارها استفاده کنیم تا کودکان بتوانند به‌طور مثبت‌تر و موثرتری در مواجهه با چالش‌های رفتاری عمل کنند.
بچه‌های خجالتی به اندازه هر کودک دیگری نیاز به احترام، حمایت و تشویق دارند. با ایجاد فضای صمیمی و دلنشین، شناخت شخصیت‌شان، استفاده از بازی‌ها و انیمیشن‌ها، تشویق به ابراز خود و ارائه نمونه‌های مثبت، می‌توانیم آن‌ها را در مسیر تقویت اعتماد به نفس و پیشرفت همراهی کنیم. با روش‌های صحیح، می‌توانیم روند یادگیری و رشد این کودکان را بهبود بخشیم و راه‌های موثری برای مدیریت خجالت‌های‌شان پیدا کنیم.
تنهایی می‌تواند بر روی کودکان تأثیرات منفی داشته باشد و به کاهش اعتماد به نفس، کاهش مهارت‌های اجتماعی و اختلالات رفتاری منجر شود. با ایجاد ارتباط مؤثر با خانواده، تشویق به رفتارهای اجتماعی مثبت، حمایت از تفکر خلاقانه و مشارکت در فعالیت‌های گروهی می‌توان به کاهش تنهایی کودکان کمک کرد و احساسات ناامنی و انزوا را کاهش داد.