رفتار بی‌ادبی و بی‌ادبانه کودکان ممکن است نشانه‌هایی از مهارت‌ها و ویژگی‌های مثبتی باشد که در مواقع مختلف اجتماعی و روابط انسانی به کار می‌آید. با توجه به مواردی که در این مقاله بیان شد، باید به طور دقیق تحلیل شود که رفتار بی‌ادبانه کودکان چه نوع پیامی را به ما منتقل می‌کند و چگونه می‌توانیم در مسیر رشد و توسعه این کودکان همراهی کنیم.
تنبیه به تنهایی ممکن است نتواند رفتار بد کودکان را به‌طور دائمی تغییر دهد. به جای تمرکز بر تنبیه، از رویکردهای جایگزین مثل تقویت مثبت، تعامل موثر، مدیریت هیجانات و ارتقاء مهارت‌های اجتماعی برای مدیریت رفتارها استفاده کنیم تا کودکان بتوانند به‌طور مثبت‌تر و موثرتری در مواجهه با چالش‌های رفتاری عمل کنند.
تنهایی می‌تواند بر روی کودکان تأثیرات منفی داشته باشد و به کاهش اعتماد به نفس، کاهش مهارت‌های اجتماعی و اختلالات رفتاری منجر شود. با ایجاد ارتباط مؤثر با خانواده، تشویق به رفتارهای اجتماعی مثبت، حمایت از تفکر خلاقانه و مشارکت در فعالیت‌های گروهی می‌توان به کاهش تنهایی کودکان کمک کرد و احساسات ناامنی و انزوا را کاهش داد.